> Over "Wet verplichte GGZ"
> Betrokken partijen
> Besloten omgeving
> Nieuws en ontwikkelingen

Over ''Wet verplichte GGZ''

Per 1 januari 2020 is de Wet Bopz vervangen door de Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz) en de Wet zorg en dwang (Wzd).

Voor wie is WVGGZ?
De Wvggz geldt voor mensen bij wie een psychische stoornis leidt tot gedrag dat ernstig nadeel veroorzaakt voor henzelf of voor anderen. Als er geen vrijwillige zorg mogelijk is om ernstig nadeel weg te nemen, kan de rechter een zorgmachtiging verlenen. De zorgverantwoordelijke neemt ter uitvoering van de zorgmachtiging zo nodig een beslissing tot het verlenen van verplichte zorg. De Wzd regelt de rechten bij onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening (zoals dementie).

Werkwijze van de WVGGZ
De Wvggz is er op gericht om verplichte zorg zo veel mogelijk te voorkomen. Als verplichte zorg echt noodzakelijk is, moeten de minst ingrijpende vorm(en) worden ingezet en de dwang zo snel mogelijk worden afgebouwd. Vormen van verplichte zorg zijn bijvoorbeeld: medicatie toedienen, medische controles doen of opname in een ggz-instelling (zie Vormen van verplichte zorg). De Wvggz kent verschillende procedures om te komen tot verplichte zorg zoals de: (1) zorgmachtiging via de rechter en (2) tijdelijke verplichte zorg voorafgaand aan de crisismaatregel, de crisismaatregel via de burgemeester (bij spoed) en deze crisismaatregel kan weer worden voortgezet door de rechter.

Aanpak van de WVGGZ
De patiënt houdt, waar mogelijk, zelf de regie voorafgaand en tijdens de periode van verplichte zorg. Bijvoorbeeld met een eigen plan van aanpak. De geneesheer-directeur beoordeelt onder meer aan de hand van een medische verklaring van een onafhankelijk psychiater of het eigen plan van aanpak het risico op ernstig nadeel zal wegnemen. Als dat het geval is kan het zijn dat officier van justitie de procedure voor een zorgmachtiging definitief zal beëindigen. Er kan ook een zorgkaart worden opgesteld of een zelfbindingsverklaring. Een patiënten-vertrouwenspersoon kan de patiënt advies geven en samen met de patiënt opkomen voor zijn of haar rechten. Tijdens de verplichte zorg moet de patiënt, waar mogelijk, mee blijven doen in de maatschappij. Voorbereidingen kunnen worden gedaan om na de behandeling weer een maatschappelijk leven op te bouwen. Familieleden en andere directe naasten worden zo veel mogelijk betrokken bij de voorbereiding, uitvoering, wijziging en de beëindiging van verplichte zorg.

Hier kan je het uitgebreide bestand vinden.

*Werkt een link niet? Dit kunt u ons hier laten weten.